تقدیم به دایی عزیزم تِه دَست هِیمه و رَسن بَورده یا نشا کردی و بیل زویی زمینه اَتا دَم راحت دنیا نکردی کربلایی جان ته خَسته تَن بلاره تو شو نیشبی گردی ناله چَنه زود خدا تره بَورده خَله داشتی آرزو، بُردی اِسا سفر ته جان تن خسته من بیمه بی خبر ته دنیای خشی جا دارمه خبر اِسا که جان تن نخاره اگه دنیای خشی مه بَووشه |
کربلایی یدالله منصوری ته دوش مَشته هیمه، رَسن بَوره تِه قَد نشا و خَرمن بَوورده ته عُمر ه صحرا و زمین بَورده شه دایی بوی پیراهن بلاره مِسه صحبت کردی شِه دلِ دَرد ه آخر ته مریضی تره بورده سفر بُوردی یک دفعه چه بی خبر چش مشته حَصری کی تره هداخَبر کربلایی مِه غمخوار، یار بُرده سفر آفتاب ته دل گوشه نَمونه بهارماه تسه وَنوشه نَمونه
شعر از درویشعلی خاکزاد |
- ۹۴/۰۹/۰۵